YALNIZLIK
Carpip duran seslere nazire eder gibi durur sessizlik
Bakire bir kiz telasinda
Bi hayat kadini yavsakliginda
Icine girip cikanin kim oldugu onemli degilmis gibi
Ya da hic onemli olmayacakmis gibi
Sol seritler akar karin boslugumda
Sogugu damarlara isleyen kis sabahlarinda yataktan kalkmamak gibi hayat
Kalkmak zorunda olmak gibi
ya da elinle ordugun sacini uzaktan seyretmek gibi, hic dokunamadan
Her orguye bir rakam yerlestirip sonra
Atom bombasini yeniden kesfetmisim gibi patlatirim damaklarimda
Yuzumde yillarin eskittigi bir yalnizlik
Yenileri gelse bile eskisinin vurdugu yerlerde acitan tenimi
..ve sol yanimda hemserim diyebilecegim kadar yakin bi cocukluk
elinde kartondan bozma oyuncagiyla umuda seyretmisken sokak aralarinda,
kaybolasim gelir
doymak bilmeyen aynalarin salincaginda..
Subscribe to:
Posts (Atom)