ÇATLAK SÜRAHİLERDE SONDALAR VE KIZ KULESİ YANGINI

İKİ ÇAMUR BİRİKİNTİSİ
İKİSİ DE BİRBİRİNE DENK
VE SONSUZLUKTA KAYBOLAN SEVİŞME ÇIĞLIKLARIYLA ALEV ALEV PARLIYORLARDI GECEDE.
İKİSİ DE ETTEN KEMİKTENDİ.
YOKOLMADIKLARI TEK ANI DOYA DOYA YAŞAYAMIYORLARDI AMA MIŞ GİBİ YAPIYORLARDI HER DAİM.
KOLLARI BİRBİRİNE KENETLENİRKEN ÇEKİMSER,
BİR OY PUSULASININ BAŞINDA İKEN EDİLGENLERDİ.
AMA ÖYLE DEĞİLMİŞ GİBİ YAPIYORLARDI.
İSPAT ETMEK VAROLMAK DEMEKTİ HİÇ VAROLUNAMAYACAK YERLERDE.
BU BİR SİDİK YARIŞI,
Bİ ENKAZDI GERİSİNDE HİÇBİŞEY BIRAKMAYAN.
AMA ZORLANIYORDU ZORLANILMASI GEREKEN ŞEYLER.
HAYAT ELE GELİYOR,
AMA AVUCA SIĞMIYORDU.

BÜTÜNLEŞİP NE KADAR BÜTÜNLEŞİLMESİ GEREKEN VARSA,
VE ATTI KENDİNİ KUYULARA.
SIRTLANLARLA BOĞUŞTU.
ÇARPIŞTI.
SOĞUĞA KARŞI ÇIPLAKTI.
SOĞUK NASILKİ DOĞALDI.
O DA DOĞAL GELDİĞİ HALİYLE MEYDAN OKUMAYA KARAR VERDİ HERŞEYE,
...ANADAN ÜRYAN.
ANASI DA ÜRYAN DOĞURUP, ÜRYAN BIRAKMIŞTI.
KİMSENİN YAPACAĞI BİŞEY YOKTU.
KIZMIYORDU KİMSECİKLERE…


DOĞA ŞARTLARI AMANSIZ
DOĞA ŞARTLARI ZAMANSIZDI
Bİ YAŞAMA SAVAŞIYDI BU HAYVANLARDAN DAHA ACIMASIZ VE MERHAMETSİZ.
KİM ÜSTTEYSE O GALİP GELİYOR,
BAYRAĞINI GÖNDERE DİKİYOR VE KAZANILMIŞ BÖLGELERİNİN KEYFİNİ SÜRÜYORDU.
TARLALARDA EKİLEN SUNİ MISIRLARIN SAMANLARI YÜZLERE SÜRÜLÜYOR,
YUMUŞAKLIĞI İLE KENDİNDEN GEÇİLİYOR,
AFYONLU ZAFERLERİNE GECELERİ MEZE EDİP RAKS EDİLİYORDU

                                    *****************

SONSUZ ASLINDA O KADAR DA SONSUZ DEĞİLDİ
SADECE Bİ YANKIYDI
Bİ STATÜKO
Bİ DENGE SORUNUYDU
BEYİNLERE USULCA SOKULUYOR,
ONLARI KENDİ GEÇMİŞLERİYLE ZEHİRLİYORDU.
SOKAKLARDA AÇBİLAÇ,
UYURGEZER,
GÖRDÜKLERİNE İNANMAYAN BİREYLER YARATIYORDU.
BİRER PİL PARÇACIĞI,
BİRER YOKOLUŞTU HERBİRİ.
HERBİRİ KENDİ ÖLÜMCÜL AYİNLERİYLE,
GAZETELERİN ÜÇÜNCÜ SAYFALARINDA YERLERİNİ BEKLEYEN FOTOĞRAFLARDI SADECE…


SANKİ ELİNİ UZATSA HERŞEY, BİTECEKTİ HAYAT
ÇAĞIRSAN GELMİYOR
ÇAT ŞURDA
ÇAT BURDA
ÇAT KAPI ARKASINDA ÇIKMIYORDU
KARTAL KALKINCA O İNİYOR
KARTAL DALDA OLUNCA O KAYA GİBİ YERİNDE DURUYORDU
DİLİN ÜZERİNDE KAYDIRMACA OYNUYOR,
AMA KAYAN SADECE İÇİNE KAYIYORDU.
VE HEPSİ Bİ OYUN OLUYOR,
ERİYİP GİDİYORDU..



BİLMECELERİN BİNİ BİR PARAYDI AMA KİMSE O BİLMECELERİ BİLMİYOR,
BİLİNMEYEN BİLMECELERİN TEKERLEMESİNDE
İNSANIN AKLI KARIŞIYORDU.
EVDE DERSİNE ÇALIŞANLAR BÜLBÜL GİBİ ŞAKIRKEN,
HAZIRLIKSIZ OLANLAR OLUYORDU.
APTAL OLANLAR,
İZLEYENLER,
PE’YDERPEY KAYBOLANLAR,
KENDİNİ ALLAHA EMANET EDENLER,
KARŞISINDAKİNİ ÇEKEMEYİP DÖVMEYE ÇALIŞANLAR,
ANNESİNE SÖYLEYENLER,
SUSANLAR,
ALIKLAR,
ALIK OLMADIĞINI İSPAT ETMEYE ÇALIŞANLAR,
KENDİ BRANŞINDAN KONUYA DALANLAR..
………….
VE YAVAŞ YAVAŞ MAKİNALAŞIYORDU İNSAN
KURAMLARIN KURMACASINDA YARIŞ BAŞTAN BAŞLIYOR,
VAROLMAK TEK SORUN OLUYORDU.
OLAMAMAKSA BAŞKA Bİ SORUN..
HERKES BAŞKASINDAN ÖĞRENİYOR,
KİMSE DOĞRUYU BİLMİYORDU.
YOKOLMANIN SINIRLARINDA SIRTLANLARLA BAŞBAŞA KALANLAR,
GERİDE GÖZYAŞLARINI BIRAKIYORLARDI ZORLU DOĞA ŞARTLARINDAN KURTULMAK İÇİN.
HİSSİZ,
KAYBETMEK GİBİ Bİ OLASILIĞI OLMAYAN AZILI HAYDUTLARA DÖNÜYORDU YÜZLERİ.
KESKİNLİKLERİ ÜRKÜTÜYOR,
YAŞAMLARI DARWİN İ DOĞRULUYORDU.
SİNEKTEN YAĞ ÇIKARIYORLAR,
SONRA DA BU İĞRENÇ EDİME KENDİLERİ DE HAYRET EDİYORLARDI BAŞLARDA,
AMA ZAMANLA ALIŞIYOR,
VAROLMANIN BAŞKA YOLU OLMADIĞINI SEYREYLİYORLARDI.
“VAR” YOKTU,
“YOK” HEP VAROLANDI.
YANAN KIZ KULESİ’YDİ
AMA KIZIN CANI YANMAK İSTİYORDU.
ELDEN BİŞEY GELMİYORDU SEVMEKTEN BAŞKA…

Serdar Güngör