Istanbul

Ben uyudugumda sehrim bekler basucumda
Sirkeci'deki baliklar tavada ya da acikta,
sessiz yuzerler
Taksim bankomat sakinleri horlamaz ya da donmez usulca ruyalarinda

Ben uyurken,
Erkekler kadinlarinin agzini kapatir her gelislerinde
ve kaldirimlarda bekleyen hayat kadinlari yuksek topuk ayakkabi giymez cok ses cikarir diye

Ben uyurken,
Okul cocuklarinin yolunu gozledigi teneffus zilleri bir kez calar ninni tadinda
Ezan sesleri birbirlerine nazire yapmaz pespese gelen muezzinlerin bitmez kosturmacasinda

Ben uyurken,
Belediyeler secim arifesinde olsun olmasin yol calismasi yapmaz
Borsa hic kimildamaz
Kazanan kaybeden olmaz

Ben uyurken,
Hep bir agizdan ayni siiri soyler
Nazim, Ahmed, Orhan Veli
Hicbiri ölmez
Hep yasarlar ben uyudugumda

ve ben uyudugumda,
Yeni camii sagimda
Karakoy yokusu solumda
önumde Kiz Kulesi
ufak ufak demlenirim rüyalarina daldigim Istanbul'umda...


Serdar Gungor

1 comment:

Anonymous said...

çok güzelmiş bu