Bazen..

Bazen,
Icine ozlem dusmus kelimeleri yuvarlarken agzimda
Carpar durur damaklarima ama hicbiri anlatamaz,
                      buz tutan omrumu tarif bile edemedigim yoklugunda
Ama basimi kaldirip gokyuzune baktigim vakit
O’nun olanca hismiyla mavi
Futursuzca bulutsuz olduguna hayretlenirim her defasinda

Ve maviden donerken yuzu siyaha
Gecelere yildizlar eklerim
Karanliga dolunay
Ama hicbiri benzemez,
                           cakil taslariyla bir sahilin kucaginda
Yildizlar ustumuzde ziyaretlenirken beri komsularina
O karanliklarda kimseler gormezken opmelerini

Ve hatirlarim
Basin omzumda,
             uykuya teslim olmus bedenini olurcesine koruyan bir baba gibi,
Baba olmaya niyeli bir cocuk gibi bekleyisimi basucunda
Kokun sinerdi iliklerime
Hala duyarim

Ve hernerde olursak olalim, su gecmeyen dakikalara inat
                                           gunler devrilecek ustuste bilirim
Bilirim yesillenecek yine heryer
Takvim yapraklari sapsari dusecek agac dallarindan
Ilkbahara kosturacak iklimler
Bu debdebenin ortasinda
Omrumu omrune ekleyecegim,
       yuzune el surecegim gunlere denk gelecek zaman
Ondan once yoktur katlimize ferman...


Gozlerinden,
Gulyuzunden operim..



Serdar Gungor